Profesor Parsons wykorzystuje gatunki kolonizujące jako studium przypadku dynamiki mikroewolucji w działaniu w systemach żywych. Gatunek kolonizujący, kłamstwo i potencjalnie destrukcyjna siła w "naiwnym" siedlisku, jest badany przede wszystkim jako fenotyp ekologiczny, a bardziej ogólnie jako fenotyp zachowania ekologicznego. Konwencjonalne cechy historii życia i składniki dopasowania mogą być włączone do tych fenotypów. Integrując zmiany genetyczne, dobór naturalny i interakcję gatunku z jego środowiskiem i innymi żywymi systemami, w nim gatunki kolonizujące przekształcają się w wyrafinowane i złożone źródło danych do zrozumienia biologii ewolucyjnej. W całej książce podkreśla się, że wykorzystanie organizmu jako jednostki selekcji jest najbardziej bezpośrednim sposobem zrozumienia natury udanych fenotypów kolonizacyjnych, a przy użyciu określonych kryteriów fenotypowych można przewidzieć prawdopodobnych kolonistów, którzy odnieśli sukces. Kryteria te obejmują tolerancję na ekstremalne warunki, wykorzystanie zasobów, zdolność reprodukcyjną i względną liczebność. Język: angielski