Elementy struktury przestrzennej to przyczynek do literatury o szeregach przestrzennych. Napisana przez grupę o różnym pochodzeniu inżynierii, geografii i statystyki, która współpracowała na Uniwersytecie w Bristolu na początku 1970 roku, książka analizuje pewne podstawowe właściwości struktury przestrzennej. Pokazuje, w jaki sposób elementy przestrzenne stanowią istotną część rzeczywistych problemów rozmieszczenia ludności w gospodarkach miejskich i regionalnych oraz procesów dyfuzji. Książka podzielona jest na trzy części. Część pierwsza dotyczy statycznego przekrojowego podejścia do struktury przestrzennej i bada niektóre aspekty centralnych problemów geograficznych związanych z budowaniem regionów i mapowaniem powierzchni trendów. Część druga przechodzi do struktury dynamicznej i rozszerza analizę szeregów czasowych w ramach regionalnych. Zawiera dwa rozdziały dotyczące zastosowania przedstawionych modeli do danych o dyfuzji i bezrobociu w południowo-zachodniej Anglii. Część trzecia łączy dwie pierwsze części poprzez rozważenie autokorelacji przestrzennej i prognozowania przestrzennego. Ponownie przedstawiono modele formalne i podjęto próbę oceny ich użyteczności, stosując je do testowania problemów na południowym zachodzie. Język: angielski