Badanie to dowodzi, że w japońskim kinie popularnym narracja o "tragicznym bohaterze" jest archetypową strukturą fabularną, na której opierają się męskie gatunki, takie jak filmy wojenne, retro i yakuza. Poruszane są dwa zasadnicze pytania w odniesieniu do tych powojennych japońskich gatunków filmowych i świadomości historycznej: Jaki jest związek między historią, mitem i pamięcią? I jak definiowane są indywidualne podmiotowości w odniesieniu do przeszłości? Książka bada rolę narracji o "tragicznym bohaterze" jako figuratywnej struktury, za pomocą której Japończycy mogli interpretować wydarzenia II wojny światowej i klęski, oferując widzom drogę do uwolnienia się od narzuconego przez obcy poczucia winy. Pod uwagę brany jest również świat fantasy nagare-mono (włóczęga) lub filmu yakuza. Sugeruje się, że jedną z przyczyn wielkiej popularności tych filmów w latach 60. i 70. była ich zdolność do oferowania mężczyznom znaczeń, które mogłyby pomóc im zrozumieć sprzeczności między rzeczywistością ich codziennych doświadczeń a ideologiczną konstrukcją męskości. Język: angielski