Na początku 1944 roku, gdy wynik II wojny światowej nie był już pewny, wielu w Stanach Zjednoczonych uważało, że Roosevelt jako głównodowodzący w czasie wojny był nieodzowną częścią prowadzenia wojny do zwycięskiego zakończenia. Mimo że Roosevelt miał zaledwie 62 lata, był śmiertelnie chory na zastoinową chorobę serca – fakt ten był starannie chroniony przed amerykańską opinią publiczną przed wyborami w 1944 roku. W środowisku medialnym, w którym otrzymujemy więcej szczegółów na temat zdrowia polityków, niż czasami byśmy sobie tego życzyli, trudno sobie wyobrazić, jak gazeta tak autorytatywna jak "The New York Times" mogłaby opisać śmierć Roosevelta jako nagłą i niespodziewaną na pierwszej stronie. Dr Hugh Evans patrzy na kwestię zdrowia Roosevelta nie tylko z perspektywy etyki lekarskiej, ale także z bystrym okiem na względy polityczne i medialne, które doprowadziły do decyzji o kandydowaniu i nieujawnianiu zakresu choroby Roosevelta. Język: angielski